ඔහෙල දන්නව නෙව ඉස්සර මේකෙ බ්ලොග් ලියපු බකුසු තඩියා. උන්ද මලා නෙව. මේ හොඳට හිටියා. ඔන්න එක දවසක් නයිට් එක ඇදලා ඇවිත් අත්ත උඩ වෙනදා වගේම තනි අණ්ඩෙන් නිදි කිර,කිර ඉඳලා තියනවා. වැ‍ටුනා අත්තෙන් පහලට, ඔලුව පහලට හිටින්න. ඔන් ද ස්පොට්.
ආ , කියන්න බැරි වුනා නෙව? මං මේ අල්ලපු ගහේ පොලොස් කොට්ටෝරුව. සමහරු නං කියන්නෙ , හොඳ වැඩේ වුනේ ඔය බකමූණට, ඉන්න කල්, කලේ එක එකාට මඩ ගහපු එකයි කියලා. ඒ තියා ඕකා මගෙන් අවසර නොගෙන මං ගැනත් ලියලා තියනවා කියහල්ලකො.
ඒත් මං නං එහෙම කියන්නෙ නෑ. මොනව උනත් මයෙ අසල්වාසියා වෙච්චි. උගේ පාඩුවෙ පණං හතරක් හොයාගෙන, ඔය අත්ත උඩට වෙලා, හූම් ,හූම් කිය කිය හිටියා මිසක්කා වෙන කරදරයක් කලේ නෑ නොවැ? මං ඒක නිසා " සුභ ගමන්. බස්තියං " කියලා බැනර් එකකුත් එල්ලුවා. දැං මේ නිකං තියන බ්ලොග් කට්ටෙ පෝස්ට් එකක් ලියලා මුට්ටිය දාලා බැලුවෙත් ඒකයි.
අපි නං ඉතිං ඉඳි කිරීම් අංසෙ තමා වැඩ. සෑහෙන්න බිසී මේ දවස්වල, මේ දැනුත් බාර ගත්ත වැඩ දෙකක් තියනවා, වැඩ කිව්වෙ,ගෙවල් හදනවා නෙව? කොස් ගහේ එකයි, දෙල් ගහේ එකයි. මේ ඔහෙලත් ගෙවල් හදාගන්න ඕනෙ නං කියන්ට, ඈ. හොඳ රවුමට හදලා දෙනවා.
එහෙනං , ඔය ඉඩ තියෙන වෙලාවට පොස්ට් කට්ටත් , දෙකක් කොටා දමඤ්ඤං.
හෙහ් හෙහ්
ReplyDeleteදමඤ්ඤ,දමඤ්ඤ බස්තියංගේ උනත් පාලු වෙන්න දෙන්න හොඳ නැහැනේ මෙව්වා.
ReplyDeleteඑහෙනං, එහෙනං, :)
DeleteNice to see u back.😉
ReplyDelete