හෝතම්බුවෙක්, ඔරලෝසුවක්, බස්සෙක් සහ බෝට්‍ටුවක්

බස්සාට වතුරෙන් අපලයි කියලා,බස්සාගෙ  පොඩි කාලෙ, බසු මෑණියෝ  උන්දැගෙ ජල ව්‍යාපෘති  වැඩි හරියක් කඩා කප්පල් කලා.  ඒකෙත් ඇත්තක් නැත්තෙමත් නෑ. බස්සා පොඩි කාලෙ   වැටිලා නැති  නාන පොකුණක් අහල පහල තිබ්බෙ නෑ. ඒත් ඌ නෙමෙයි එව්වයෙන් සැලුනෙ.  අපලෙ ගෙවෙන්නත් එක්ක, බස්සා අසල්වාසී මානකොකෙක්ගෙන් ස්විමින් ටියුෂන් ගත්තා.   අපේ ගම තිබ්බෙ "නිව්ඩාව" කිට්‍ටුව. නම නිකන් පොෂ් වගේ වුනාට  අපේ ගම් පට්ට ඩොටේ.



මඟුලක් අහනවා, එහෙ කොහෙද ස්විමින් පූල්.?



පහල  වෙලේ  ඇල කාටත් පරවේණී

මට තනි නැත , උඹ නාඬන් උලලේනී

ඔන්න මාන කොකා , බස්සව එක්කන් ගියා ඇලට පීනන්න පුරුදු කරවන්න.

මානකොකා : හා දැන්, ඔය බෝක්කුව උඩට නැගලා , මේන්න මෙහෙම අත් දෙක තියාගෙන  පැනපං ඇලට.



බස්සා , කොකා කිව්ව විදිහට පැන්න, ඒත් පිම්ම වැරදුනා. තලපතා පොලොවෙ ගැහැව්වා වගේ  වතුරට  හරහට වැ‍ටුන. බස්සා කෙඳිරි ගගා ගොඩට ආවා. ඒත් පස්සෙන් පහු  බස්සා පීනන්න ඉගෙන ගත්තා.

බස්සා සහ ජලය අතර තියෙන්නෙ බොහොම ගැඹුරු සම්බන්ධයක්. දෙවන ව්‍යාපෘතිය ඔරු පැදිල්ල. කට්ටිය එක්ක රා බීපු දවසක, බොල්ගොඩ ගඟේ තො‍ටුපලක නාන්න ගිය වෙලාවක, ඒකට චෑන්ස් එකක් ලැබුනා , එතන තිබ්බ අත්හැර දාපු පරණ ඔරුවක නැගගත්ත බස්සා සහ පිරිස. පොල්  පිත්තක් හබලක් ලෙස යොදා  ගත්තා. අඩියෙ හිලක් තිව්ව , කොල්ලෑවක් නැති ඔරු කබල නිසා එදා බසු  නාවික හමුදාව දියබත් වුනත්, කවදා හරි ඔරුවක් හබල් ගානවාමයි කියලා බස්සා ඒක "බකට් ලිස්ට් එකට" දාගත්තා.

බස්සගෙ බෝට්‍ටුව ඊයෙ තැපෑලෙන් ආවා. හොඳ ඩීල් එකක්. හුලං මෙට්ටෙකට වඩා ලාබයි.

මෙන්න මේක.

බෝට්‍ටුව ගත්තට , මෙහේ අහල ගං හතක ඇලක් , දොලක් නෑ.  පංච මහා විල් නං තියනවා,චෑ එව්වයෙ කිසි ගතියක් නෑ. එහා, මෙහා නොපෙනෙන, මේ විල් මුහුද වගේ, හීනියට ‍රැල්ලත් ගහනවා. ඒ වගේද, දෙපැත්තෙ සුන්දරත්වය නරඹමින් හබල් ගාන්න ඇහැකි අපේ ගඟවල්.

බොල්ගොඩ 

හතරට  පහට නමාපු බෝට්‍ටුව දැක්කා ගෙදර ඉන්න හෝතම්බුවා.

හෝතම්බුවා: මොන ඇන්නෑවක්ද  බොල මේ ?

"බෝට්‍ටුවක්"  බස්සා අහිංසක විදිහට කිව්වා.

හෝතම්බුවා: හහ්, දැං ඕක ගත්ත  පාරෙ පදින්නද?  මං අහන්නෙ මොන කෙහෙම්මලකටද  ඕක?  හෑ, උඹටත් ටොලාගෙ ලෙඩේ බෝවුනාද? හයියෝ ෂල්ලි.

ටොලාට තිබ්බෙ යොට් එකක්. ඒ කතාව මෙතන තියනවා. ටොලා  පාටි දාලා තියෙන්නෙ යොට් එකේ. ෆුල් ෆන් එකක් ගත්තට , ටොලාව නැතිකලේ  ගෑණු කියලයි පුම්බා කිව්වෙ.

හෝතඹුවා ගත්ත ජාතියේ ඔරලෝසුවක් 

බස්සා: නෑ බං , මට එහෙම  මඟුල් පිස්සුවක් නෑ. මේක මේ  පොඩිකාලෙ ඉඳලා තිව්ව ආසාවක්  බං. හා , දැන් එහෙනං  උඹ ගත්තෙ මේවගේ තුන්ගුණයක් ගණන් ඔරලෝසුවක්. දැං බලාපං මොකක්ද අත් ඔරලෝසුවකින් දැන් ඇති වැඩේ. අද බලන, බලන තැන වෙලාව තියනවා. කම්පූටරේ, සාක්කුවෙ මොබයිල් එකේ පවා. ආන්න ඒ වගේ තමා  මේකත්. මට ඕනෙ මේක ලංකාවට යන දවසක ගෙනිහිල්ලා, බොල්ගොඩ ගඟේ පදින්න.



හෝතම්බුවා: අනේ මන්දා, කොන්ත නෝනගෙ **ට කොන්ත නෝනගෙ කැමැත්තක් කිව්වලු



ඌ එහෙම කිව්වෙ, අද රටේ ලෝකෙ, ඔය ජලයට සම්බන්ධ ‍රැකියාවල් කොරන උදවිය ගැන එන ආරංචි නිසා.ඔන්න එක හාදයෙක්, ඩෝරා  බෝට්‍ටුවකින්  පිඹල ගිහින්, පත්තරකාරයෙක්ගෙ හොම්බට ඇන්නලු. තව  අනුරාජපුරේ පැත්තෙ  වැලි ගොඩදාපු බෝට්‍ටුකාරයෙක් , වැලි තියනවද කියල බලන්න අහල පහල ගෙදරකට රිංගලා, පොරෝ පාරක් කාලා මැරිලා. මං නං දැණගත්තෙ පත්තරෙන්, හිටං.



කාලෙකට ඉස්සර අපේ  පහල වෙලේ ඇල ගැන කිව්වාම , බින්දි කිව්වෙ" හහ්, හිතං ඉන්නෙ ඒක තාම ඇති කියලද?" කියලයි. හුටා, ඇත්ත නෙවෙන්නම්, "many many moons ago, when the dinosaurs ruled the earth" නෙව අන්තිමට දැක්කෙ? ඔහෙලට කියන්න, ඒක මතක් වෙලා හඳුන්පොත "කීං" ගෑව. පටස් ගාලා ගිහින් ගුගල් ස්ට්‍රීට් වලින් බැලුවා. වෙලයි, ඇලයි දෙකම වළඳලා, ගන්න දෙයක් නෑ, යාංතං  උන්දලා බොල්ගොඩ ගඟ ඉතුරු කරලා තියනවා, උන්න හැටියට මලා මදැයි කිව්වලු.හිරණ තො‍ටුපලේ පාලම් පාරුව නෑ, පාලමක් හදලා. රුක්ගහ තො‍ටුපොලේ පාලම්පාරුව තියනවා. මහබෙල්ලන  වැඩි වෙනසක් නෑ.

යටත්විජිත කාළෙ , ලංකාවෙ වාරිමාර්ග ආශ්‍රිතව, හොඳ ප්‍රවාහන සේවයක් තිබිලා තියනවා. මෝටර්වාහන බහුල නොවෙච්ච ඒ යුගේ, බරවාහන වෙලා තියෙන්නෙ කරත්ත, සහ ඔරු පාරු. එතකොට  ලංදේසි, පෘතුගීසි එහෙමත්  වාරිමාර්ග  වැඩිදියුණු කරල තියනවා. මතක විදිහට ලංදේසි/පරංගි ඇල කියලා කැප්පූ ඇලක් එහෙම තිබුණ බව මතකයි. ඒ කාලෙ පාරු වලට සේවය සලසන්න, ගඟ පැත්තට මුහුණ දාලා හදපු කඩයප්පං කඩ පවා තිබුණ කියල අපේ සීයල කියනවා මං අහල තියනවා. අද වෙනකොට ඒවා අභාවයට ගියත්, අපේ අසල්වැසි රටේ , කේරළයේ මේ  පැරණි රසාංගය, සරු සංචාරක  ව්‍යාපාරයක් බවට පත් කරගෙන තියනවා.

නෙදර්ලන්තෙන් ආපු ලංදේසි වාරිමාර්ග තාක්ෂණය අතින් ඉහල ජාතියක්. නෙදර්ලන්තෙ එක විශේෂත්වයක් බයිසිකල් නම් අනික බෝට්‍ටු සහ වින්ඩ් මිල්ස්. ගෙවල් පේලියක් තියනවා නම්, එක පැත්තක් පාර, පිටිපස්සෙන් ඇල. කාර් එක පාරෙ පාක් කරලා, බෝට්‍ටුව ගේ පිටිපස්සෙ  ඇලේ නවත්තලා.

මේ සාවියෙත්, සුපිරි ධනවතුන්ට මෙන්න මේ වගෙ සමර් හවුස් තියනවා. ඇත්තටම , ධනවතුන්ට විතරක්ම නෙමෙයි, මං දන්න රුසියන් පවුලක් හිටියා සාමාන්‍ය ‍රැකියා කරපු. එයාලටත් සමර් කොටේජ් එකක් තිබ්බා  විලක් අයිනෙ. මම කියන්නෙ, අවශ්‍යතාවය තියනවා නම්,ඕන කෙනෙකුට බැංකුවක් කඩන්නෙ නැතුව විනෝදාංශයක් කරගන්න පුළුවන් කියන එකයි.



මෙන්න අපේ  පැරණි පාරු කාරයො ගත්ත ආතල්. වෙලාව හොඳ නං , මයෙ දෙකයි පනහෙ බෝට්‍ටු කට්ට වුනත් ඇති "සොබාදහම් අසිරිය" නරඹන්න:)



වගේ අස මිතුර – මකියන දී            සවන

ඇඟේ මල් දමසෙ – පෙති ගෝමර දිළෙන

ගඟේ යන පානදුර – යේ තොටු       පලින

මගේ නම් මෙ ළඳ – ඇවිදිමි වඩා     ගෙන



කද්දුව එගොඩ උළු අම්බලම         ගාවා

ගැහැණු තුන් දෙනෙක් ඉස නාව    නාවා

අප දැකලා උන් කරවන              නුරාවා

කොහොමද ලියෝ සිත නළවන  උපාවා





මේ කාලෙ නං  විල් ඔක්කොම මිදිලා. ගිරීස්ම ඉර්තුවෙ , ඔහෙලා මේ පැත්තෙ ආවොත්, බාග වෙලාවට, බස්සෙකුයි, හෝතම්බුවෙකුයි ඔරු පදිනවා බලාගන්න පුළුවන් වෙයි.